Një çast dhe asgjë s’është më si dikur
Një fjalë që vrau më shumë se një gur
Një vit që për çdo ditë më shtohet malli
Një jetë porsi i vdekur për së gjalli
Ditë e natë statujë unë qëndroj tek dera
Pres më kot një ditë që të çel pranvera
Bjerë o shi ti bjerë dhe kujtimet laji
Dil o diell ti dil edhe lotët thaji
Një peng për një “më fal” që s’u tha kurrë
Një plagë që mbeti hapur nën lëkurë
Një vit që për çdo ditë më shtohet malli
Një jetë porsi i vdekur për së gjalli
Ditë e natë statujë unë qëndroj tek dera
Pres më kot një ditë që të çel pranvera
Bjerë o shi ti bjerë dhe kujtimet laji
Dil o diell ti dil edhe lotët thaji